Ağrı’da göçerlerin yayla mesaisi

Ağrı'nın serin yaylalarında çadırlarını kuran Bitlisli göçer aileler, yüksek rakımın sağladığı verimli otlaklarda hem hayvanlarını besliyor hem de kışlık süt eserlerini hazırlamak için gece gündüz çalışıyor. Kuvvetli şartlara karşın tabiatla iç içe sürdürülen bu hayat, emeğin ve dayanışmanın örneğini sunuyor.

Tatvan’dan gelen göçerler, Ağrı’nın bereketli yaylalarında birkaç ay boyunca yüzlerce küçükbaş hayvana bakıyor. Bayanlar ve erkekler ortasında iş kısmı net: Erkekler sabah ve akşam saatlerinde saatler süren sağım işini üstlenirken, bayanlar sütü dev kazanlarda kaynatıp peynir ve tereyağına dönüştürüyor. Çocuklar da bu ağır temponun içinde yerlerini alıyor.

"BİR GÜNÜMÜZ 4 SAAT SAĞIM, GECE İSE HAYVAN NÖBETİYLE GEÇİYOR"

Göçerlerden Adnan Ok, yaklaşık 1,5 ay evvel yaylaya geldiklerini ve dönem sonuna kadar kalacaklarını söylüyor. Her yıl olduğu üzere bu yıl da sürüsünü alıp yaylaya çıkan Ok, yayla hayatının zorluklarını şöyle anlatıyor:

Sabah ve akşam olmak üzere günde iki defa sağım yapıyoruz. Bu iş neredeyse dört saatimizi alıyor. Akabinde çobanlarımız hayvanları otlatmaya götürüyor. Su muhtaçlıkları için derelere indiriyoruz. Geceleri hava soğuk fakat biz alışığız, göçerlik kolay iş değil.

"HAYVANLARLA İÇ İÇE BİR HYAAT, ANCAK ZORLUĞU ÇOK"

15 yıldır çobanlık yapan Mehmet Reşit Türk ise hayvanları otlatmanın ve bakımını yapmanın hem sabır hem de fizikî dayanıklılık istediğini belirtiyor:

Hayvanlar gece dışarıda kalıyor, ben de onların yanında uyuyorum. Sabah olduğunda hepsini tekrar sağım alanına getiriyoruz. Otlamaları, sıhhatleri bizim sorumluluğumuzda. Âlâ beslenmeleri süt randımanı için çok kıymetli.

Yaz sonunda göçer aileler, hazırladıkları eserlerle birlikte memleketlerine dönecek. Fakat o vakte kadar her gün birebir döngü sürecek: Güne koyun sağımıyla başlamak, geceyi sürüyle geçirmek ve tüm gün boyunca tabiatla iç içe yaşamak…